وسعه و رشد شخصیت همراه با توسعه و رشد احساسات جنسی می باشد. احساسات جنسی در ابتدا به صورت تخیلات و رویاء اقناع می شود. سپس شخص تمایل به معاشرت و مغازله با جنس مخالف خود پیدا می کند و بالاخره راهی برای ارضاء شهوت خود جز انجام عمل مقاربت با جنس مخالف خود نمی بیند و در میابد که اعمال مقاربت بشرطی وی را ارضاء می سازد که با اورگاسم همراه باشد.
عمل مقاربت از چهار مرحله
1- مرحله هیجان (Excitement)
2- مرحله ثبوت (Plateau)
3- مرحله اورگاسم یا اوج لذت (Orgasm)
4- مرحله تحلیل (Resolution)
می گذرد، برای رسیدن به مرحله اول یعنی هیجان باید شخص از نظر روحی آمادگی داشته باشد. علائم مرحله هیجان در مرد نعوظ کامل و در زن مرطوب شدن واژن می باشد. مرحله هیجان به مرحله ثبوت منتهی شده و آن به نوبه خود به مرحله اورگاسم ختم می گردد.
در مرحله اورگاسم که چند ثانیه بیشتر طول نمیکشد، معروق منقبض شده و یک کشش عمومی عضلاتی پدید می آید. این انقباضات کشش عضلانی به طور ناگهانی رها می شود و در نتیجه به شخص لذت مخصوصی دست می دهد که آنرا اورگاسم نامیده اند. مدت اورگاسم و تعداد آن در زنها مختلف است در حالیکه در مردها همیشه به یک شکل انجام می شود.
نکته جالب که اخیرا ثابت شده است، این است که طبیعت اورگاسم در زن ها همیشه به یک نحو است و بسته به منطقه تحریک شده ندارد، به عبارت دیگر اورگاسم از راه کلیتوریس با اورگاسم از راه واژن تفاوتی ندارند این نظریه جدید در علم فیزیولوژی اورگاسم، با فرضیه فروپد که گفته بود زن موقعی از نظر جنسی تکامل می یابد که از راه واژن به اورگاسم برسد و اورگاسم از راه تجربیات کلیتوریس دلیل بر عدم تکامل جنسی است، مغایرت دارد.
کلیتوریس معمولا 60 تا 90 ثانیه قبل از اینکه زن به مرحله اورگاسم برسد به درون خود کشیده می شود و در نتیجه به پیدایش اورگاسم از راه واژن کمک می کند.
اگر تحریکات کافی باشد زن قادر است 5 الی 6 مرتبه در هر مقاربت به اورگاسم برسد در صورتیکه در مردان بیش از یک اورگاسم در هر مقاربت امکان ندارد. انگیزه جنسی و تمایل به انجام مقاربت بستگی به عموامل متعددی دارد. شرائط روحی و جسمی مساعد برای رسیدن به مرحله اورگاسم همیشه لازم می باشد. قدرت جنسی مرد و زن بسته به قدرت و روحیه آن ها دارد.
تحقیقات اخیر نشان داده است که مردها به طور متوسط در هر هفته دو تا سه بار احتیاج به عمل نزدیکی دارند در صورتیکه برای زن ها حد معینی نمی شود قائل شد. انگیزه جنسی در مردها در اواخر دوران نوجوانی و اوائل دوران جوانی (سنین 19 تا 25 سالگی) به حداکثر قدرت خود می رسد. در زن ها برعکس در اوائل سن 30 سالگی تمایلات جنس شان زیادتر می شود.
اخلاقیات و مقررات اجتماعی و مخصوصا احساس شرم و گناه که در وجود هر زنی نهفته شده است، باعث می شود که از قدرت جنسی او بکاهد. احساس تقصیر، هیجان، نگرانی، عصبانیت و افسردگی ممکن است باعث شود که زن و مرد به اورگاسم نرسند.
تحقیقات که گب هارد (Gebhard) در مورد اورگاسم زنان نموده است تا حدودی حائز اهمیت می باشد. این تحقیق با مطالعه بر روی بیش از 800 نفر از زنهائی که ازدواج کرده اند با این نتیجه روبرو شد که بطور قطع عوامل فیزیوژیکی و مخصوصا روانی باعث می شود که زن ها به اورگاسم نرسند بعذا دیده میشود که:
- در کسانی که از ازدواج خود راضی هستند و خود را زنی خوشبخت می دانند فقط 4.4% آن ها در حین مقاربت به اورگاسم نمی رسند.
- اگر عمل مقاربت با بازیهای مقدماتی توائم باشد فقط 7.7% از این خانم ها به اورگاسم نمی رسند.
- و بالاخره اگر مرد (شوهر) توانسته باشد به مدت 16 دقیقه و یا بیشتر نعوظ خود را نگهدارد فقط 5.1% این زن ها به اورگاسم نرسیده اند.
